Τετάρτη 17 Αυγούστου 2016

H Μαρία Καλτσή, πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας παραμυθιών και μυθιστορημάτων, μιλάει στο Μίλτο Γήτα

Η Μαρία Καλτσή γεννήθηκε το 1979 στη Λαμία όπου και μεγάλωσε. Σπούδασε στο ΤΕΙ Μεσολογγίου Τεχνολόγος Γεωπόνος στο τμήμα Θερμοκηπιακών Καλλιεργειών και Ανθοκομίας και μετά τις σπουδές της επέστρεψε για πολύ λίγο στην πόλη της, αλλά η ζωή την έφερε στα Ιωάννινα όπου ζει και εργάζομαι τα τελευταία 13 χρόνια. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο μικρών παιδιών.Αγαπάει πολύ τα βιβλία και το διάβασμα, της αρέσει να χάνεται στις σελίδες τους και πάντα ήθελε κάποια στιγμή να γράψει τα δικά της. Γι’ αυτές τις επιθυμίες της, τα μελλοντικά της σχέδια αλλά και για το πρώτο της παιδικό βιβλίο "Ρόζα ο ροζ δράκος" που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Οσελότος τον Ιούλιο του 2015 μίλησε στον ανταποκριτή του Bookia στην Ήπειρο, Μίλτο Γήτα.



Πότε και πως προέκυψε η ανάγκη να γράψεις ένα βιβλίο και ειδικά παραμύθι;

Σχεδόν κάθε βράδυ λέω ένα παραμύθι στα δυο μικρά παιδιά μου. Άλλοτε διαβάζουμε κάποιο βιβλίο κι άλλοτε μου ζητάνε να τους διηγηθώ μια ιστορία από το μυαλό μου στην οποία ήρωες θα είναι τα δυο τους, είτε σαν βασιλιάδες, είτε σαν πειρατές, είτε σαν ζωάκια, είτε σαν γίγαντες και άλλους παραμυθένιους ήρωες που αγαπούν!! Με το ερέθισμα αυτό λοιπόν όταν είμαι μαζί τους γίνομαι παιδί και ταξιδεύω σε κόσμους μαγικούς , προσπαθώντας να τους μεταφέρω μηνύματα μέσα από την ζωή. Κάπως έτσι γεννήθηκε κι αυτό το παραμύθι η «Ρόζα ο ροζ δράκος» από την ανάγκη μου να τους εξηγήσω πόσο όμορφο είναι να είμαστε διαφορετικοί και να μην φοβόμαστε γι’ αυτό αλλά και να μην κοροϊδεύουμε τον διπλανό μας που τον βλέπουμε «διαφορετικό». Αφορμή ήταν το τραγικό περιστατικό με τον αδικοχαμένο Βαγγέλη Γιακουμάκη. Το ίδιο κιόλας βράδυ σκεφτόμουν πως θα μπορούσα να τους εξηγήσω τι έγινε και να αγγίξω την ψυχούλα τους, να καταλάβουν κάτι τόσο δυσάρεστο!! Κι έτσι δημιούργησα αυτό το αλλιώτικο δρακάκι που περνάει άσχημα, εκφοβίζεται αλλά στο τέλος βγαίνει νικητής. Είναι και το πρώτο παραμύθι που θέλησα να γράψω όλα τα υπόλοιπα απλά τα διηγούμαι.

Ποιο ήταν το αγαπημένο σου παραμύθι σαν παιδί και γιατί;

Αγαπώ όλα τα παραμύθια πολύ, όμως νομίζω πως αυτό που είχε πάντα ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου ήταν η Σταχτοπούτα. Δεν ξέρω τι με συγκινεί περισσότερο σε αυτό το παραμύθι. Ίσως πως είμαι υπερπροστατευτική απέναντι σε αυτό το κορίτσι που το ταλαιπωρούσαν η μητριά της και οι κακές θετές αδερφές ή ίσως γιατί πιστεύω πως κάποια στιγμή όλα στη ζωή θα αλλάξουν προς το καλύτερο, όπως και στην Σταχτοπούτα, αρκεί να είμαστε εντάξει με τον εαυτό μας και με τους γύρω μας. Η ζωή άλλωστε έχει το χαρακτηριστικό να επιστρέφει συμπεριφορές!!

Πόσο επηρέασαν τα παιδικά σου χρόνια στη συγγραφή του παραμυθιού;

Όταν το έγραφα σκεφτόμουν έντονα τα μαθητικά μου χρόνια. Τα σχόλια από συμμαθητές μου σε παιδιά που έβλεπαν «διαφορετικά» για τον πιο απλό λόγο, για το ότι μπορεί ένα παιδάκι να φορούσε γυαλιά μέχρι και για κάτι πιο σοβαρό, να ήταν για παράδειγμα παιδί μονογονεϊκής οικογένειας. Κι εγώ η ίδια είχα δεχθεί σχόλια για το ύψος μου κάποιες φορές. Στην αρχή με ενοχλούσε μετά δεν έδινα σημασία. Ζούσα πάλι τις στιγμές στο σχολείο για να αποδώσω όσο γίνεται καλύτερα στα παιδιά που θα διάβαζαν το παραμύθι την ανάγκη να σεβόμαστε τη διαφορετικότητα του άλλου.

Τι θα διαβάσει κάποιος στο παραμύθι σου; Ποια είναι η κεντρική ιστορία;

θα διαβάσει για ένα αλλιώτικο θηλυκό δρακάκι, τη Ρόζα, που όλοι από την πρώτη μέρα της ζωής της την κορόιδευαν, την πείραζαν, την τρόμαζαν μέχρι που την ανάγκασαν να φύγει. Μακριά τους καταλαβαίνει πως αυτό ήταν λάθος, πως είναι ωραίο να είμαστε διαφορετικοί και πως όταν κάποιος μας φοβίζει δεν πρέπει να σωπαίνουμε, αλλά να ζητάμε βοήθεια, να μιλάμε! Μόνο τότε θα καταφέρουμε να καταλάβουν και οι γύρω μας πως τελικά κανείς δεν είναι διαφορετικός, είναι απλά μοναδικός και ξεχωριστός!! Όσο για την επιλογή του δράκου δεν είναι τυχαία. Είναι ένας χαρακτήρας που όλοι τον φανταζόμαστε δυνατό κι έτσι μέσα από αυτόν ήθελα τα παιδάκια που δέχονται αρνητικά σχόλια για τη διαφορετικότητά τους, όποια και αν είναι αυτή, η καταγωγή, η εμφάνιση, τα ενδιαφέροντα, η οικογενειακή τους κατάσταση, οτιδήποτε τέλος πάντων, να πάρουν δύναμη από τη Ρόζα, αφού τελικά ακόμη κι ένας δράκος μπορεί να γίνει θύμα bullying.

Τι σε εμπνέει συνήθως;

Δεν ξέρω να στο απαντήσω αυτό ακριβώς. Μπορεί κάτι που θα με πειράξει, που θα με ταρακουνήσει, μπορεί κάτι που θέλω να πω και μου είναι πιο εύκολο μέσα από το χαρτί να εκφραστώ, μπορεί κάτι που θα ακούσω και θα μου εξάψει τη φαντασία. Νομίζω πως ειδικά για τα παραμύθια έμπνευσή μου είναι τα παιδιά μου. Για οτιδήποτε άλλο γράψω μάλλον εμπνέομαι απλά από στιγμές.

Πως αντιδράς στις θετικές και πως στις αρνητικές κριτικές;

Είναι καλοδεχούμενες και οι δυο κριτικές. Με τις θετικές παίρνω δύναμη να συνεχίσω και με τις αρνητικές προσπαθώ να γίνομαι καλύτερη. Αυτό που με ενοχλεί είναι η κριτική που γίνεται από κάποιον που δεν έχει διαβάσει το βιβλίο και απλά φαντάζεται τι μπορεί να λέει μέσα στις σελίδες του. Για μένα αυστηρότερος κριτής και πιο αντικειμενικός είναι τα παιδιά που γνωρίζουν τη Ρόζα μου. Αυτά δύσκολα θα σου πουν ψέματα, αν κάτι δεν τους αρέσει θα στο πουν κατευθείαν, οπότε τα ματάκια τους είναι η καλύτερη επιβράβευση για μένα και με αυτήν πορεύομαι.

Αγαπημένοι συγγραφείς και ποιητές;

Δεν έχω κάποιον αγαπημένο. Διαβάζω με το ίδιο ενδιαφέρον έναν ξένο ή έναν έλληνα συγγραφέα. Αυτό που θα με τραβήξει σε ένα βιβλίο είναι εκτός από τον τίτλο και την περίληψη , η ίδια μου η διάθεση. Υπάρχουν στιγμές που έχω ανάγκη να ζήσω μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου έναν έρωτα, μια αγάπη, ένα ειδύλλιο απόλυτο και παθιασμένο, να γεμίσω με δυνατά συναισθήματα, όπως υπάρχουν κι άλλες στιγμές που η διάθεση μου είναι πιο κοντά στο να διαβάσω κάτι ιστορικό ή αστυνομικό ή ακόμη και βασισμένο σε αληθινή ιστορία. Για το λόγο αυτό και δεν κλείνομαι στα γραπτά ενός μόνο συγγραφέα, μ’ αρέσει να γνωρίζω όσο γίνεται περισσότερους μέσα από τα έργα τους. Όλοι οι συγγραφείς που κατάφεραν να με ταξιδέψουν είναι αγαπημένοι!!

Όσο για ποιητές, η αλήθεια είναι πως ακόμη μαθαίνω να διαβάζω ποίηση, δεν είναι κάτι που πάντα καταλαβαίνω, σίγουρα όμως ένα ρομαντικό ποίημα θα με τραβήξει κοντά του.

Ποιο είναι το απόφθεγμα που σε ακολουθεί στη ζωή σου;

Να γελάς τόσο όσο είναι οι αναπνοές σου και να αγαπάς τόσο όση είναι η ζωή σου!!!

Τα παιδιά σου πως σχολίασαν που η μαμά τους έχει γράψει ένα παραμύθι που θα το διαβάζουν κι άλλοι γονείς στα παιδιά τους;

Χάρηκαν τόσο πολύ και ζούσαν μαζί μου την κάθε στιγμή της γλυκιάς προσμονής να το πάρουν στα χέρια τους. Από την μέρα που κυκλοφόρησε είναι και οι πιο θερμοί υποστηρικτές μου στις παρουσιάσεις του βιβλίου και οι πιο καλοί διαφημιστές μου, αφού όπου σταθούν κι όπου βρεθούν μιλάνε για τη Ρόζα!!! Περιττό να σου πω πως από την πρώτη μέρα κυκλοφορίας του παραμυθιού, ήδη έχουν ξεκινήσει να μου ζητάνε να γράψω κι άλλα με τους ήρωες που αρέσει στο καθένα τους.

Αυτή την εποχή γράφεις κάτι;

Στο μυαλό μου επεξεργάζομαι μια ιδέα για ένα νέο παραμύθι που θέλω να ξεκινήσω να γράφω.

Ποια είναι τα άμεσα λογοτεχνικά σου σχέδια;

Περιμένω με ανυπομονησία σε λίγο καιρό να κυκλοφορήσει το πρώτο μου μυθιστόρημα από τις εκδόσεις Οσελότος.

Συνέντευξη: Μίλτος Γήτας
(5/7/2016)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου