Τρίτη 19 Μαΐου 2015

Λένα Μαντά: Στο βιβλίο της ζωής μου θα έβαζα τίτλο "Ψυχή βαθιά"

Συνέντευξη με τη συγγραφέα φαινόμενο Λένα Μαντά, που τα περισσότερά της βιβλία έχουν γίνει Best Seller με πάνω από 700.000 πωλήσεις. Όπως μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια, έτσι και σε αυτή τη συνέντευξη στον Μίλτο Γήτα απαντάει με το χέρι στην καρδιά και με πάσα ειλικρίνεια.


Θα ήθελα να μου μιλήσεις για το ξεκίνημα, από πού πήγαζε η έμπνευση σου για το πρώτο βιβλίο;
Τώρα με γυρίζεις πολλά χρόνια πίσω, στο 1999! Αν θυμάμαι καλά, δεν έγινε κάτι που να πυροδοτήσει την "έκρηξη" Ξαφνικά, ένα βράδυ, πήρα ένα μπλοκ και άρχισα να γράφω το πρώτο κεφάλαιο, χωρίς να ξέρω αν θα υπάρξει και δεύτερο! Σαν σκόρπιες σκέψεις το ξεκίνησα και άρχισε να σχηματοποιείται χωρίς να το καταλάβω. Το επόμενο βράδυ (είναι το μόνο βιβλίο μου που έχει γραφτεί νύχτα!) συνέχισα από εκεί που είχα μείνει, αλλά λίγο πιο σίγουρη αυτή τη φορά. Οι χαρακτήρες είχαν αρχίσει να παίρνουν μορφή, η ιστορία σχηματιζόταν στο μυαλό μου. Η πλήξη της ηρωίδας μέσα στον γάμο της ζωγραφιζόταν ολοκάθαρα. Φυσικά πρέπει να προσθέσω ότι από παιδί έγραφα πολύ και συνεχώς, η σχέση με το χαρτί ήταν πάντοτε ζωντανή, είχα γράψει διηγήματα, νουβέλες, ήξερα ότι είχα ευκολία στο να γράφω και μια ζωηρότατη, σε βαθμό... κακουργήματος φαντασία!

Τι είναι αυτό που ώθησε, κατά την γνώμη σου, το κοινό να αγαπήσει τόσο πολύ όλα τα βιβλία σου ώστε να έχουν γίνει best seller;
Αυτή είναι μια ερώτηση που δεν έχει απάντηση, τουλάχιστον από μένα. Ίσως θα έπρεπε να ρωτηθεί το αναγνωστικό κοινό τι βρίσκει στα βιβλία μου και οι απαντήσεις θα έχουν να πουν πολλά. Επιπλέον για να είμαι ειλικρινής δεν μπαίνω στην διαδικασία να το αναλύσω. Απολαμβάνω και χαίρομαι σαν μικρό παιδί τις εκδηλώσεις αγάπης του κόσμου και προσπαθώ να τις ανταποδίδω.

Με ποιους ήρωες από τα βιβλία σου ταυτίζεσαι και γιατί;
Κομμάτια από μένα υπάρχουν σε όλα τα βιβλία μου. Έτσι όπως το τοποθετείς όμως, θα έλεγα ότι από το ένα χέρι με κρατάει η Ελπίδα από το Βαλς με δώδεκα θεούς και από το άλλο η Μαρκέλλα από Το τελευταίο τσιγάρο.

Ποιον συγγραφέα αγαπούσες και συνεχίζεις να αγαπάς και γιατί;
Αγαπώ όλους του Έλληνες συγγραφείς και μόνο αυτούς διαβάζω, είναι γνωστό πια. Φανατικά όμως, ανατρέχω συχνά στον Ξενόπουλο γιατί ήταν ο σύντροφος της εφηβείας μου και κάθε φορά στις σελίδες του ξαναγίνομαι η Λένα των δέκα έξι χρόνων?.

Όταν δεν γράφεις τι σου αρέσει πιο πολύ να κάνεις;
Είμαι αυτό που απλά λέμε «σπιτόγατα». Μου αρέσει να έχω φίλους γύρω μου, να πίνουμε το κρασάκι μας και να γελάμε όσο μπορούμε περισσότερο. Επιπλέον όταν δεν γράφω, διαβάζω πολύ, κεντάω και παρακολουθώ θέατρο όσο πιο πολύ μπορώ.

Πως βλέπεις τους Έλληνες συγγραφείς και τους ελληνικούς εκδοτικούς οίκους; Έχουν γίνει βήματα προόδου;
Εδώ και αρκετά χρόνια, ίσως και πριν το 2000, είδα με χαρά τους εκδότες να εμπιστεύονται Έλληνες συγγραφείς και να τους αναδεικνύουν. Το αναγνωστικό κοινό ανταποκρίθηκε στην αρχή με δυσπιστία, αλλά στην συνέχεια η προτίμησή του στην Ελληνική μυθοπλασία έγινε έκδηλη. Σαφώς και φτάσαμε σε χρόνια υπερβολής με χιλιάδες τίτλους να εκδίδονται κάθε χρόνο, αλλά έτσι συμβαίνει πάντα σε κάθε τι καινούριο. Σημασία έχει ότι αναδείχθηκαν πολλά ταλέντα. Βέβαια τώρα με την κρίση, οι εκδότες έγιναν περισσότερο επιφυλακτικοί στους νέους συγγραφείς κι αυτό δεν είναι καλό ενώ η κατάργηση της ενιαίας τιμής βιβλίου με ανησυχεί ιδιαίτερα.

Έχεις πάρει αρκετά βραβεία σε Ελλάδα και Κύπρο. Τι σημαίνει για σένα μια βράβευση; Είναι και επιβράβευση της δημιουργίας σου;
Σαφώς και κάθε διάκριση είναι τιμή και είναι αποτέλεσμα της αγάπης για μένα και την δουλειά μου. Πριν όμως από κάθε βραβείο, έχω δει πόσο κοντά μου είναι ο κόσμος και σε αυτό βοηθά το διαδίκτυο. Καθημερινά δέχομαι μηνύματα στο mail μου ή μέσω fb στα οποία και απαντώ η ίδια. Επιπλέον στις παρουσιάσεις που κάνω κάθε χρόνο το αναγνωστικό κοινό δίνει δυναμικό παρόν! Έτσι κάθε βραβείο είναι ας πούμε το επιστέγασμα όσων έχω διαπιστώσει πολύ νωρίτερα και με πιο άμεσο τρόπο!

Μετά το πρόβλημα της υγεία σου πως άλλαξαν τα δεδομένα στη ζωή σου αλλά και στη συγγραφή των βιβλίων σου;
Τα δεδομένα μετά από κάτι τέτοιο ανατρέπονται... δραματικά. Υπάρχει ανασφάλεια, φόβος και άγχος κάποιες μέρες, πολύ δύσκολες, οφείλω να ομολογήσω. Άθελα επαναπροσδιορίζεις τον εαυτό σου. Δεν είσαι κάστρο άπαρτο όπως νόμιζες, μαθαίνεις να τον προσέχεις λίγο περισσότερο. Στην συγγραφή τώρα, τίποτα δεν άλλαξε. Απλώς όλη αυτή η ιστορία μου επιβεβαίωσε αυτό που λέω πάντα : Δεν υπάρχει καλύτερο ταξίδι μυαλού και ψυχής από ένα βιβλίο και ειδικά όταν το γράφεις!

Τελειώνοντας θα ήθελα να σε ρωτήσω ποιον τίτλο θα έβαζες στο βιβλίο της ζωής σου;
Ψυχή βαθιά..



Συνέντευξη:Μίλτος Γήτας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου