Νίκος Βουρλιώτης: 20 χρόνια γεμάτα δημιουργικότητα, ιδέες και "ανακαλύψεις"

O γνωστός ράπερ (και όχι μόνο) Νίκος Βουρλιώτης δίνει μια αποκλειστική συνέντευξη στο δημοσιογράφο Μίλτο Γήτα και μιλάει για τη ζωή του πριν τη δημοσιότητα, τους Goin’ Through και το πόσο δύσκολο ή εύκολο ήταν να καθιερωθεί αυτό το είδος μουσικής στην Ελλάδα. Εκφράζει την άποψη του για όσα συμβαίνουν σήμερα στη χώρα μας ενώ στην ερώτηση αν ήταν για μια μέρα πρωθυπουργός τι θα άλλαζε δίνει τη δική του εκδοχή για ένα κράτος δικαίου και πολιτισμού, για ένα κράτος που θα μπορεί να έχει μέλλον. Κλείνοντας δεν αποφεύγει να απαντήσει για την αντισυμβατική εικόνα του παντρεμένου ράπερ μετά κι από τον πρόσφατο γάμο του. 

Με τι συναισθήματα σκέφτεσαι τα χρόνια πριν τη δημοσιότητα; 

Τις περισσότερες φορές με νοσταλγία… Όλα αυτά τα χρόνια χαρακτηρίσαν την εφηβεία μου, τη ζωή μου όλη, εμένα τον ίδιο. Νοσταλγώ τόπους και ανθρώπους, στιγμές αλλά και συναισθήματα. Ίσως τον πόθο που γεννάει η προσδοκία και τα όνειρα που κάνεις μικρός, την αγωνία της αναμονής και πολλά άλλα. Τότε έγραφα με την ανάγκη να βρω, ν' ανακαλύψω κάτι… Σήμερα το έχω μπροστά μου, το γνωρίζω ενώ η εμπειρία και τα χρόνια μου, μου δίνουν απλά τη δυνατότητα να το σχολιάσω. 

Με τι άλλο απασχολούσουν πριν τη μουσική και τι σε ώθησε προς αυτήν; Ασχολήθηκα από πολύ μικρή ηλικία με το Θέατρο Σκιών. Ο παππούς μου ήταν από τους πρώτους τεχνίτες μιας γενιάς που έζησε και μεγάλωσε με τον Καραγκιόζη. Ήμουν σχεδόν 6 χρονών όταν άρχισα να σχεδιάζω κι αργότερα να κατασκευάζω μόνος μου δικές μου φιγούρες, πρώτα σαν χόμπι και στη συνέχεια επαγγελματικά. Αργότερα ασχολήθηκα με τη γελοιογραφία, δούλεψα σε διάφορα έντυπα, εφημερίδες, περιοδικά και βρέθηκα δίπλα σε μεγάλους "δασκάλους" του είδους. Λίγο πριν τη γνωριμία μου με τον Παπαθανασίου και τη δημιουργία αυτής της ιδέας που αργότερα έγινε συγκρότημα και ονομάστηκε GOIN'THROUGH, δούλεψα σαν επιγραφοποιός φτιάχνοντας μεγάλες διαφημιστικές ταμπέλες για προϊόντα σε γήπεδα, με τον παλιό παραδοσιακό τρόπο… Πινέλο και μπογιά… 

Τι σημαίνουν για σένα οι Goin’ Through; 

Το όνομα "Goin' Through" με ακολουθεί σχεδόν 20 χρόνια. Είναι πλέον το 1/2 της ζωής μου… ίσως και το δεύτερο επώνυμό μου. (χαχα!!!) 20 χρόνια γεμάτα δημιουργικότητα, ιδέες και "ανακαλύψεις". Απ' αυτές που σου δίνουν τη δυνατότητα να ψάξεις βαθιά μέσα σου και γράφοντας στίχους να βρεις στοιχεία για τον εσωτερικό σου κόσμο που δεν ήξερες ή δεν φανταζόσουν ποτέ. Κάπως έτσι γνώρισα καλύτερα τον εαυτό. Έτσι "ανακάλυψα" κι αποκωδικοποίησα τα πάντα γύρω μου. Δημιουργώντας το Family ουσιαστικά δημιούργησες μια νέα μουσική σχολή. 

Πως αντιμετωπίζεις τον κάθε νέο ράππερ που σε πλησιάζει για να κάνει κι αυτός το όνειρο του πραγματικότητα; 

Παραδέχομαι ότι υπάρχουν αρκετές φορές που αντιμετωπίζω αυτές τις περιπτώσεις με καχυποψία. Είναι πολλοί αυτοί που με πλησιάζουν με σεβασμό και πραγματική διάθεση να συνεργαστούν, να μάθουν και να διακριθούν. Επίσης πολλοί είναι κι αυτοί που στην προσπάθεια τους να με "πείσουν" γίνονται σχεδόν προκλητικοί και αυθάδεις. Κάποιοι ακόμα δοκιμάζουν σε "αντίπαλα στρατόπεδα" έχοντας αρχικά εχθρική διάθεση απέναντι μου. Σύντομα όμως και ελλείψει αποτελεσμάτων, αποχωρούν από κει και προσπαθούν να με πείσουν ότι πάντα μ' εκτιμούσαν και με θαύμαζαν… Σίγουρα λοιπόν ένα βασικό στοιχείο που διαμορφώνει τη στάση μου είναι ο τρόπος προσέγγισης, η επικοινωνία και η χημεία με τον άλλον.Ένα ακόμα όμως πιο βασικό στοιχείο είναι το ταλέντο και η αγάπη για τη μουσική!!! Υπάρχουν περιπτώσεις παιδιών που δεν αντιλαμβάνονται έτσι τα πράγματα και το μόνο που τους ενδιάφέρει είναι η δημοσιότητα και τα "φράγκα"... 

Ήταν τελικά εύκολο να καθιερωθεί η ραπ μουσική στη χώρα μας; 

Τίποτα δεν είναι εύκολο!!! Τα πάντα θέλουν δουλειά και μεγάλη προσπάθεια. Εγώ πάλι δεν νιώθω ότι το hip hop θεωρείται καθιερωμένο στη χώρα μας, επειδή υπάρχουν 5-6 ονόματα που διακρίνονται εκεί έξω. Μη σας μπερδεύει η σύγχρονη μορφή του, αυτή που "δέχεται" να παίξει το Ελληνικό ραδιόφωνο. Δεν είναι hip hop μόνο αυτό!!! Είναι και 10άδες αλλά πράγματα που δεν παίζονται στο ραδιόφωνο επειδή μπορεί να έχουν σκληρότερο ήχο ή καθόλου ρεφραίν. Για μένα η καθιέρωση θα έρθει όταν το Ελληνικό ραδιόφωνο πάψει να το βλέπει με προκατάληψη και προβάλει και την άλλη πλευρά. 

Για την Ελλάδα που «γκρεμίζεται», για την Ελλάδα που «ξεπουλιέται» ποιο είναι το δικό σου σχόλιο; Χρησιμοποιείς "ενεστώτα" για πράξεις και γεγονότα που χαρακτηρίζουν τα τελευταία 30 χρόνια της πολιτικής ζωής αυτού του τόπου. Η χώρα "γκρεμίστηκε" συστηματικά και "ξεπουλήθηκε" όλα αυτά τα χρόνια όχι μόνο πολιτικά και οικονομικά αλλά πολιτιστικά και κοινωνικά. Εκφυλίστηκαν θεσμοί και ιδέες, τα σχολειά και τα πανεπιστήμια, οι ανθρώπινες σχέσεις και η οικογένεια σε βαθμό που πλέον είναι τρομερά δύσκολο να επανέλθουν. Εγώ εξέφρασα αυτή τη πολιτική μου θέση σχεδόν 7 χρόνια πριν, μέσα στο "Καλημέρα Ελλάδα",όταν κανείς δεν προέβλεπε την κρίση που ζούμε σήμερα…"Ποια Δημοκρατία μου μιλάτε, ποια προγράμματα, ποια Πανεπιστήμια, ποια Ευρώπη και ποια γράμματα, που είναι η Παιδεία, που είναι η Υγεία σας…". Αμφισβήτησα ανοιχτά το θεσμό της Δημοκρατίας αλλά και το έργο πολλών εκπροσώπων της μέσα στη Βουλή και συνεχίζω να το κάνω όχι μόνο στην κάλπη αλλά στα τραγούδια και την καθημερινότητα μου. Είναι φορές που νιώθω απέραντη θλίψη και απογοήτευση με όλα αυτά που συμβαίνουν κι άλλες φορές που γεμίζω πίστη και πείσμα πως στο τέλος αυτός ο τόπος και αυτοί οι άνθρωποι όχι μόνο θα βρουν το δρόμο τους αλλά και θα διακριθούν.  

Αν γινόσουν για  μια μέρα πρωθυπουργός ποια 3 πράγματα θα προσπαθούσες άμεσα να υλοποιήσεις; 

Δε μ' αρέσει να μιλάω υποθετικά και σε καμία περίπτωση δεν έχω τέτοιες φιλοδοξίες… Αν μου έκανες αλλιώς αυτήν την ερώτηση θα μιλούσα σίγουρα για ένα κράτος δομημένο διαφορετικά, με κύριο βάρος στην παιδεία, στα γράμματα και στις τέχνες. Από κει ξεκινάνε τα πάντα… Μόνο έτσι μπορείς να μιλάς για "καλλιέργεια" ή για κουλτούρα, για δημιουργία έργου αλλά και μέλλον. Παράλληλα σ' ένα κράτος με στοιχεία νεοδαρβινισμού που λειτουργεί με πολλές και διαφορετικές ταχύτητες, τι πιο απαραίτητο από νόμους που ισχύουν και εφαρμόζονται, ασχέτως καταγωγής, σχέσεων και γνωριμιών αλλά και πολιτικών πεποιθήσεων;

Πλέον είσαι ένας παντρεμένος ράπερ. Πόσο συμβατό μπορεί να είναι αυτό με την εικόνα που βγάζεις στους άλλους; 

Δεν καταλαβαίνω… Τελικά τι σημαίνει ράπερ; Το κακό και ασυμβίβαστο παιδί που δεν παντρεύεται ποτέ  και που  κάθε μέρα κοιμάται με άλλη γυναίκα; Αυτός που πίνει ναρκωτικά, έχει όπλο, έχει κάνει φυλακή με τον "Καπετανάκη" και ζει αγκαλιά με τον υπόκοσμο;  Δηλαδή να περιμένουμε δίσκο ντουέτο Μπέος-Ψωμιάδης (τύπου Methodman και Redman); Υπάρχουν 10άδες παραδείγματα καλλιτεχνών στο εξωτερικό με αξιοζήλευτη καριέρα και υποδειγματική οικογένεια…Οι ράπερς, οι ρόκερς και πολλοί άλλοι που ταυτίστηκαν ή ταυτίζονται με διάφορες κουλτούρες  και μουσικές είναι κι αυτοί άνθρωποι… και μπορεί όταν ξεκινάνε να είναι πιτσιρικάδες με τα μυαλά πάνω απ' το κεφάλι, σίγουρα όμως μεγαλώνοντας, εκτιμούν διαφορετικά τα πράγματα γύρω τους. 

Συνέντευξη: Μίλτος Γήτας 

(20/9/2011)